De start van een Rust & Kompas dag
Een groep vrouwen, allemaal heel verschillend, een eigen verhaal, uniek, persoonlijk. Ik vertel wat, heel weinig voor de één, al veel te veel voor de ander. Het wordt stil, we bewegen langs strekkingen uit de Do-In Yoga, en blijven soms op één plek. Mijn begeleiding is langzaam en vertragend. Voor sommigen héérlijk, verhelderend, voor een ander frustrerend of irritant. Adem in, en zucht maar even uit. Er komt ruimte. Ruimte voor dat wat nu in een ieder speelt, heel persoonlijk. Precies hier-en-nu laat het zich zien. Mooie, fijne dingen, maar ook dingen die helemaal niet ruimtelijk voelen. Boosheid, kriegeligheid, spanning, onrust, iets verdrietigs, angst, onzekerheid, verlangen, behoefte, het niet-weten, het mag er allemaal zijn, het wil je wat zeggen. Neem het maar mee tijdens deze dag.
Met je neus voor een schilderij
Het is niet makkelijk om te zien, te voelen of te horen wat precies hier en nu verschijnt. Niet alleen omdat het wellicht niet altijd ‘fijne’ gevoelens zijn, maar ook omdat we niet gewend zijn om precies hier en nu te kijken, te voelen, te ervaren. We zijn gewend vóóruit te kijken of terug te kijken en om betekenis te géven. Aanwezig zijn bij wat zich laat zien in dit moment vraagt om minder doelgericht ‘kijken’ om wat meer stil te staan daarin, te ervaren en om betekenis te ontvangen.
In de stilte, de vertraging en de ogenschijnlijke leegte deze dag is dat wat er dan gebeurt in jou, precies dàt wat voor jou nu betekenis heeft. Het kan voelen alsof je vlak voor een schilderij wordt gezet met je neus er bijna tegenaan. Je kunt niet scherp stellen. Je ziet niet welk beeld afgebeeld wordt. Toch doen de kleuren en de structuren die je wèl ziet iets met je. Je hebt er een gevoel bij. En hoe meer je het tijd geeft, en stilte, je ontspant en opent voor jouw gevoel, hoe méér ruimte er ontstaat tussen jou en dat schilderij. Hoe meer je ook de contouren en kleuren daarin gaat herkennen en zien. Tot ineens de totale afbeelding tot je spreekt, het kwartje valt, het gevoel dat ontstond ‘klopt’ en je de betekenis van het schilderij voelt.
Het einde van een Rust & Kompas dag
De dag eindigt even divers als we hem zijn begonnen. “Ik ben op reis geweest en neem nu mee…”. En dan, voor wie wil, nog iets uitspreken of delen. Verschillende ervaringen, gevoelens, reacties en gewaarwordingen worden benoemd. Ieder heeft een heel persoonlijk gevoelde betekenis aan het eind van deze dag.
Tijdens een Rust & Kompas dag gebeurt er veel. Zó veel dat we niet alles kunnen waarnemen op die dag zelf. Dat we ons niet gelijk van alles bewust zijn of kunnen zijn. Vaak krijgt één en ander in de periode daarna nog verdere betekenis, komt er nog ergens zicht op, of besef je opeens dat er iets is veranderd, in jou, in je gevoel of in je manier van kijken en ervaren.
Oog hebben voor jezelf en een persoonlijke betekenis voelen òf je ogen juist sluiten en tot rust komen.
Wil jij ook de verbinding met jezelf op deze manier versterken, verdiepen en verruimen?
Je bent welkom bij de Rust & Kompas dagen!